De bediening van de apostel Paulus / Boeken

De bediening van de apostel Paulus

Door J.W.Weeda

Onder constructie

Inhoud:

Voorwoord

Hoofdstuk 1: De roeping van de apostel Paulus

De bekering van Saulus van Tarsen

De 12 apostelen en Paulus, wat is het verschil

Hoofdstuk 2: Waar begon de bediening van de apostel Paulus?

Hoofdstuk 3: De vergadering te Jeruzalem

Hoofdstuk 4: Paulus en Barnabas scheiden van elkaar

Hoofdstuk 5: De 2e en 3e zendingsreis

Hoofdstuk 6: Jeruzalem, gevangenneming en reis naar Rome

Hoofdstuk 7: De boodschap van genade wat houdt dit in?

Hoofdstuk 8: De hemelse hoop

Hoofdstuk 9 De pastorale brieven

Index en literatuur

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 1

De roeping van de apostel Paulus

In Romeinen 1 vers 1 staat: Paulus, een dienstknecht van Jezus Christus, een geroepen apostel, afgezonderd tot het Evangelie van God. In I Korinthe 1: 1 staat geschreven dat hij een geroepen apostel van Jezus Christus, door de wil van God, was. Hier staat dus duidelijk geschreven dat Paulus geroepen was om een apostel te zijn door de wil van God! Voordat we gaan uitleggen wat een apostel betekent gaan we eerst terug naar de persoon Paulus voordat hij een apostel was. Wie was hij? Paulus oftewel Saulus was Gods grootste vijand op aarde. Saulus kwam uit Tarsen, een plaats nu in het oosten van Turkye wat vroeger Klein Azie heette ten tijde dat hij leefde. Paulus uit het geslacht van Israel uit de stam van Benjamin, een Hebreeer uit de Hebreeen, naar de wet een Farizeeer, naar de ijver een vervolger der gemeente: naar de rechtvaardigheid, die in de wet is , zijnde onberispelijk. (Filippensen 3:5,6). In de eerste brief aan Timotheus in Hoofdstuk 1 vers 12 lezen wij: “En ik dank Hem, Die mij bekrachtigd heeft, namelijk Jezus, onze Heere, dat Hij mij getrouw geacht heeft, mij in de bediening gesteld hebbende; Die tevoren een godslateraar was, en een vervolger, en een verdrukker; maar mij is barmhartigheid geschied, daar ik het onwetend gedaan heb in mijn ongelovigheid.” Paulus oftewel Saulus was dus voordat God hem riep een Farizeeer. Wat is de betekenis van een Farizeeer? Wie waren de Farizeeen?

De farizeeën hielden zich strikt aan de joodse wetgeving zoals neergeschreven staat in de eerste vijf boeken van de (Hebreeuwse) Bijbel. Daarnaast hielden zij zich aan de mondelinge overlevering (uiteindelijk verzameld in de Misjna). Ze geloofden dat een vroom leven en een strikte navolging van de Wet de mens dichter bij God zou brengen. De farizeeën zagen het als hun taak de gewone mensen te bereiken en om hun kennis aan hen over te dragen. De farizeeën waren bij uitstek een groep die zich identificeerde met het 'gewone volk', dit in tegenstelling tot de verhelleniseerde (vergriekste) sadduceeën, de partij van de hogepriesters en overpriesters. De farizeeën zelf kwamen voort uit leken en priesters. Onder hen waren misschien ook wel aristocraten die de leer van de sadduceeën afwezen.

De farizeeën geloofden in tegenstelling tot de sadduceeën in engelen, geesten (Handelingen 23,8), de opstanding uit de dood en hetLaatste Oordeel (Matteüs 22,23 en Handelingen 23,8).

Paulus of Saulus een Farizeeer en onberispelijk in de wet van God en ook een vervolger, een godslasteraar en een verdrukker! Hij was aanwezig bij de steniging van Stefanus. Dit kunnen wij lezen in Handelingen 8: 1: En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de gemeente, die te Jeruzalem was: en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria , behalve de apostelen en in vers 3 lezen wij:”En Saulus verwoestte de gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis. Paulus oftewel Saulus stond aan het hoofd van Israels rebellie tegen God. Met de moord van Stefanus kwam er een grote vervolging tegen de gelovigen te Jeruzalem. Israel als geheel accepteerde God in Christus niet. In I Samuel 7 staat geschreven dat ze God de Vader niet wilden als koning over hen, samen met de heidenen (Romeinen) hebben ze de Here Jezus Christus gekruisigd en hier in Handelingen 7 hebben ze de Heilige Geest verworpen(de prediking van de Heilige Geest). God in totaliteit wilden zij niet en zij verenigden zich samen met de heidenen tegen God. Romeinen 11:11 en 25 staat geschreven over de val van Israel. Saulus van Tarsen stond dus aan het hoofd van deze rebellie tegen God. Israel’s bekering zal in de toekomst wezen Romeinen 11:25-29. En Saulus, balzende nog dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren ging tot de hogepriester, En begeerde brieven van hem naar Damaskus, aan de synagogen, opdat, zo hij enigen, die van die weg waren, vond, hij ze, beide mannen en vrouwen, gebonden naar Jeruzalem zou brengen. Handelingen 9:1-2. Saulus diepe haat tegen Christus had hem tot een hoge positie gebracht in Israel en hij nam toe in het Jodendom boven velen van zijn ouderdom in zijn geslacht, zijnde overvloedig ijverig voor zijn vaderlijke inzettingen.

De bekering van Saulus:

Wat gebeurde er op de weg naar Damaskus? Laten wij dit lezen in Handelingen 9: 3-6: “En toen hij reisde, is het geschied, dat hij(Saulus) nabij Damaskus kwam, en hem omscheen schielijk een licht van de hemel; en ter aarde gevallen zijnde, hoorde hij en stem, die tot hem zeide Saul, Saul, wat vervolgt gij Mij? En hij zeide: Wie zijt Gij Heere? En de Heere zeide: Ik ben Jezus, Die gij vervolgt, Het is u hard, de verzenen tegen de prikkels te slaan. En hij, bevende en verbaasd zijnde zeide: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal? En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de stad, en u zal aldaar gezegd worden, wat gij doen moet.” God riep Saulus, zijn grootste vijand op aarde en redde hem. Met wat voor doel. Waarom een nieuwe apostel? Was dit nodig? Antwoord: ten eerste Johannes de Doper, Christus en zijn 12 discipelen (apostelen) brachten aan Israel het goede nieuws over de Messias en het Koninkrijk dat op aarde zou komen. Israel als volk (de leiders etc) zoals we hebben gezien verwierpen dit, dus God begon een nieuw plan met deze wereld. Zijn doel is nu niet een Messias en een koninkrijk, God biedt nu de mensen in de wereld aan verzoening door genade naar alle mensen in een wereld die Christus verworpen, geweigerd heeft. Dit plan wat voor de grondlegging der wereld al bekend was bij God, de bedeling van genade Efeze 3:1-3 begon Hij uit te leggen aan Paulus die Hij uitkoos om dit bekend te maken aan de wereld. Paulus noemt zichzelf in I Korinthe 15:8: En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. Want ik ben de minste van de apostelen, die niet waardig ben een apostel genaamd te worden, daarom dat ik de gemeente Gods vervolgd heb. De apostel Paulus wil hiermee zeggen dat hij is geboren voor de bekering van het volk Israel wat in de toekomst zal gebeuren. I Timotheus1: 15-16 zegt ons: Dit is geen getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van wie ik de voornaamste ben. Maar daarom is mij barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijn lankmoedigheid zou betonen tot een voorbeeld van hen, die in Hem geloven zullen ten eeuwige leven. Paulus was de eerte mens die door genade door het geloof gered werd, door de Here Jezus Christus op de weg naar Damaskus en God zette Paulus neer als een voorbeeld om te volgen in redding, in de dienst en in de weg wijzen naar God (houding, gedrag). Iedereen nu die de Here Jezus Christus heeft aangenomen als persoonlijk Verlosser is gered door genade door het geloof gelijk als Paulus gered is. De Here Jezus kan niet ons voorbeeld zijn in redding maar Paulus is een ideaal voorbeeld voor ons die geloven, een grote zondaar gered door genade alleen zonder werken der wet! Wij zijn, u en mij, ook zondaars en hebben Christus als Verlosser! Efeze 1:7 zegt ons en daar mogen wij ook in roemen: In Christus hebben wij de redding, door Zijn bloed, de vergeving van onze zonden naar de rijkdom van Zijn genade. Wat is dit geweldig en wij mogen elke dag God daarvoor danken!!!

De 12 apostelen en Paulus, wat is het verschil?

Wat is nu het verschil tussen Paulus en de 12 apostelen. Is er wel verschil tussen Paulus en de 12? Een heleboel mensen in de Christelijke wereld geloven dat Paulus dezelfde boodschap bracht als de 12 apostelen en dat hij 1 van de 12 is en was. Velen geloven ook dat Petrus in Rome de laatste jaren van zijn leven daar doorbracht. Nergens in de Bijbel, Gods Woord, kunnen wij lezen dat Petrus in Rome is geweest. De apostel Paulus daarentegen is wel in Rome geweest. Hij heeft er zelfs gewoond en stierf ook te Rome onder Nero omdat hij gevangen genomen was vanwege het Evangelie van Genade wat hij van de Here Jezus Christus verkondigde aan de mensen (Handelingen 20:24)en omdat Paulus zich geroepen had op de Keizer moest hij ook voor de keizer verschijnen en dat was te Rome. We kunnen dit o.a. lezen in II Timotheus 4:16 waarin hij vertelt over zijn eerst verantwoording voor de keizer te Rome. Nu gaan we aan de hand van een aantal teksten laten zien dat Paulus niet één van de 12 apostelen was en is: Petrus had de officiële autoriteit gekregen te handelen in Christus afwezigheid. Dit kunnen we lezen in Mattheüs 16:19 en in 18:18-19. In de Psalmen staat dat een ander Judas Iskariot plaats inneemt: Psalm 109:8 en in Handelingen 1:20, 26. De 12e apostel moest voor het Pinksterfeest gekozen zijn Mattheüs 19:28 en Handelingen 2:14. Tenslotte moest het een man zijn die Christus naar het vlees gekend had, die Hem ook had gevolgd in Zijn aardse bediening 3 jaar lang. Mattheüs 19:28, Lukas 22:28-30 en Handelingen 1:21,22. Dit zijn dus een aantal bewijzen dat Paulus nooit een 12e apostel kon zijn. Nu gaan we zien wat de verschillen zijn tussen de apostel Paulus en de 12 apostelen:

De 12 apostelen Paulus

Vertegenwoordigers van het volk Israel Vertegenwoordiger van het lichaam

Van Christus.

12 stammen, 12 mannen, 12 tronen één man, Jood en Heiden verzoend

Mattheus 19:28 Efeze 2:16

Geroepen door Christus op aarde Geroepen door Christus in de hemel

Lucas 6:13 Handelingen 9:3-5

Kenden Christus alleen op aarde Kende Christus alleen in de hemel

Handelingen 1:9 I Korinthe 15:8

Gezonden naar Israel en de naties Gezonden naar iedereen, overal

Mattheus 10:5,6, Lucas 24:47,48 Romeinen 10:12, 11:32

Gezonden om Gods geprofeteerde Gezonden om Gods geheime doel te

Programma te verkondigen, behoudenis verkondigen, behoudenis van de

van heidenen door de verheffing van Israel heidenen, door de val van Israel

Handelingen 3:24-26 Romeinen 11:7-33

Komen overeen om hun bediening te beper- De apostel der heidenen omdat

Ken tot Israel, na de komst van Paulus Israel het Koninkrijk verworpen

Galaten 2:1-9 heeft. Galaten 2:1-9

Dit zijn dus enkele verschillen tussen Paulus en de 12 apostelen. De conclusie is dus dat de apostel Paulus geen 12e apostel is en dat hij ook niet dezelfde boodschap verkondigde. Hij was en is de apostel der heidenen (niet Joden). Zij, de 12 apostelen gingen naar de Joden, de besnedenen. Dit was ook de afspraak wat we kunnen lezen in Galaten 2:6-10 tussen Paulus en de 12 apostelen. Hun bediening was naar de besnedenen en de bediening van Paulus was en is naar de onbesnedenen. Ja maar zult u zeggen Paulus ging eerst naar de Jood en dan naar de Griek Romeinen 1:16. Waarom was dit dan? Waarom ging de apostel Paulus in Handelingen eerst naar de Jood en pas daarna naar de Griek? Had de apostel Paulus een speciale bediening tot de Joden voordat hij helemaal naar de Griek ging? Sommige gelovigen geloven dus dat Paulus voor Handelingen 28:28 een andere bediening en boodschap had gekregen van God om te verkondigen aan de Joden alleen. Laten wij gaan kijken vanuit Gods Woord de Bijbel waarom Paulus eerst naar de Jood ging en daarna naar de Griek. Een eerste antwoord hiervoor is dat het Woord van God ten eerste altijd ging naar de Joden. Hun zijn de Woorden van God het eerst toevertrouwd Romeinen 3:2. Zij hadden God in Zijn drieeenheid al verworpen met de steniging van Stefanus. God was en is toen een nieuwe bedeling begonnen, een administratie, de bedeling van Genade Efeze 3:1-3. Paulus, Gods grootste vijand op aarde werd geroepen om de apostel te zijn van deze nieuwe bedeling of administratie van God. De boodschap van deze bedeling is de boodschap van genade Handelingen 20:24. Deze boodschap werd door voortschrijdende openbaringen bekend gemaakt aan de apostel Paulus. In de Handelingenperiode kunnen we zien dat het evangelie van genade meer werd en het evangelie van het Koninkrijk minder werd tot Handelingen 28:28 en God daarna alleen nog maar door de apostel Paulus de boodschap van genade verkondigde aan individuele mensen. Alleen om de mensen te laten wennen ging en gaat het op deze wijze hoe God werkt. De Joden zouden zich dan niet kunnen verontschuldigen dat zij het Woord van God , Gods genade niet gehoord zouden hebben. Hun waren de woorden van God het eerst toevertrouwd. Romeinen 3:2 zoals we tevoren konden lezen. Daarom ging de apostel Paulus in de Handelingenperiode ten eerste naar de Joden Romeinen 1:16!

Waar begon de echte bediening van de apostel Paulus?

Hoofdstuk 2

In dit hoofdstuk gaan we kijken waar de echte bediening van de apostel Paulus begon. Het overgrote merendeel van de Christelijke wereld weet niet dat Paulus een aparte bediening had ! Veel mensen beweren en zeggen ook dat Paulus één van de 12 apostelen was of is. In het vorige hoofdstuk hebben we het hier al uitgebreid over gehad. We hebben gelezen over de verschillen tussen de 12 apostelen en de apostel Paulus. De 12 apostelen waren voor het volk Israel, hadden hun bediening onder de besnedenen, de Joden, om hen het Evangelie van het Koninkrijk te vertellen terwijl Paulus met Barnabas en later met Silas en Timotheűs naar de onbesnedenen, de heidenen, het Evangelie van Genade verkondigden. We gaan hiervoor naar Galaten 2:7-9: “Maar daarentegen, toen zij zagen, dat aan mij het Evangelie der voorhuid toebetrouwd was, gelijk aan Petrus dat der besnijdenis; Want Die in Petrus krachtig werkte tot het apostelschap der besnijdenis, Die werkte ook krachtig in mij onder de heidenen; En toen Jakobus, en Cefas en Johannes, die geacht weren pilaren te zijn, de genade, die mij gegeven was, bekenden, gaven zij mij en Barnabas de rechterhand der gemeenschap, opdat wij tot de heidenen, en zij tot de besnijdenis zouden gaan”

De bediening van de apostel Paulus begon al in Handelingen 9 doordat hij geroepen werd van de Heere Jezus Christus vanuit de hemel om Gods Naam te dragen (Gods Genade evangelie) te verkondigen voor de heidenen, koningen en de kinderen Israels. Lees Handelingen 9: 15.

Handelingen 13 is een erg belangrijk hoofdstuk in de ontwikkeling van deze nieuwe bedeling van genade Efeze 3:1-3 en dus ook in de bediening van de apostel Paulus! In dit hoofdstuk lezen wij voor het eerst over vergeving van zonden door de Heere Jezus Christus! Handelingen 13:37-39: “Maar Hij, Dien God opgewekt heeft, heeft geen verderving gezien. Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Deze u vergeving der zonden verkondigd wordt; En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Deze een ieder, die gelooft, gerechtvaardigd wordt.”

Op grond van Handelingen 13:2 “En terwijl zij vastten bij de dienst des Heren, zeide de Heilige Geest: zondert mijn nu Barnabas en Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb”, kunnen wij uit opmerken dat vanaf hier het grote zendingswerk onder de heidenen pas begon. Vanaf hier begon Paulus met anderen te reizen langs plaatsen ten eerste op Cyprus en later in Turkije (Klein Azie) en Europa tot aan Rome toe.

Nu zijn er gelovigen die beweren en geloven dat Paulus een andere bediening had voordat hij gevangen was te Rome en dat het lichaam van Christus, de gemeente pas begon na Handelingen 28:28 maar dit is niet Schriftuurlijk. Zij beweren dat de apostel Paulus voor zijn gevangenschap te Rome, alleen tot de Joden sprak. Dat dit niet hetzelfde lichaam van Christus was waartegen Paulus predikte of zijn boodschap van genade Handelingen 20:24 aan bekend maakte. Zij beweren dat hij een apostel was voor de Joden voor zijn gevangenschap en in zijn gevangenschap te Rome een apostel werd voor het lichaam van Christus. Als antwoord hierop hebben we genoeg bewijs dat de brieven die de apostel Paulus schreef voor zijn gevangenschap ,in de Handelingenperiode geschreven, geadresseerd zijn aan het lichaam van Christus! Een paar teksten die dit bevestigen zijn: I Korinthe 12:27: “En gijlieden zijt het lichaam van Christus, en leden in het bijzonder” Romeinen 12:5: “Alzo zijn wij velen een lichaam in Christus, maar elkeen zijn wij elkanders leden”. In Romeinen 11: 13 lezen wij notabene het volgende: “Want ik spreek tot u, heidenen, voor zover ik de apostel der heidenen ben; ik maak mijn bediening heerlijk” Dit vers bewijst dat Paulus de apostel der heidenen is en niet de apostel van de Joden. In Galaten 2: 7-9 lezen wij: “Maar daarentegen, toen zij zagen, dat aan mij het Evangelie der voorhuid toebetrouwd was, gelijk aan Petrus dat der besnijdenis; Want Die in Petrus krachtig werkte tot het apostelschap der besnijdenis, Die werkte ook krachtig in mij onder de heidenen; En toen Jakobus, en Cefas (Petrus), en Johannes, die geacht waren pilaren te zijn, de genade, die mij gegeven was, bekenden, gaven zij mij en Barnabas de rechterhand der gemeenschap, opdat wij tot de heidenen, en zij tot de besnijdenis zouden gaan”.

De Romeinenbrief, Korinthebrief en de brief aan de gelovigen te Galatië zijn geschreven voor Handelingen 28:28 en wij lezen dat deze brieven ook geschreven zijn aan het lichaam van Christus, de Gemeente. Ze zijn geschreven in de overgangsperiode. In die periode waarin God Zijn plan met Israel stopte en begon met het lichaam van Christus. De boodschap van het koninkrijk (aardse plan) verdween langzamerhand en de boodschap van genade werd alleen maar meer. Het lichaam van Christus was al begonnen in Handelingen 9 en niet na Handelingen 28:28 zoals de Handelingen 28 leer verkondigt! Hij, Paulus was degene die het fundament voor deze bedeling heeft gelegd I Korinthe 3:10. Het fundament is Christus en het is belangrijk om op dat fundament te bouwen met de juiste bouwstenen! Dit zijn de bouwstenen volgens het Evangelie van genade! In de Christelijke wereld zie je dat veel mensen bouwen op het fundament Christus met de verkeerde bouwstenen zoals hout, hooi en stoppels! Je ziet vaak een gemixed Evangelie. Dit betekent het Evangelie van het Koninkrijk gemixed met het Genade Evangelie en dit heeft geen goede uitwerking in het leven van vele gelovigen.

Hoofdstuk 3

De Vergadering te Jeruzalem

Over de vergadering te Jeruzalem kunnen we lezen in de Bijbel in Handelingen 15 en Galaten hoofdstuk 2. Waarom was deze vergadering en waar ging deze vergadering te Jeruzalem over? We kunnen al lezen in het eerste vers van Handelingen 15 wat de aanleiding was om deze vergadering te houden. Handelingen 15 vers 1: “En sommigen, die afgekomen waren van Judea, leerden de broeders, zeggende: Indien gij niet besneden wordt naar de wijze van Mozes, zo kunt gij niet zalig worden” Dit was in Antiochie in Syrie. Paulus en Barnabas waren net weer terug van de eerste grote zendingsreis. In Handelingen 14: 26 en 27 lezen wij: “En van daar scheepten zij af naar Antiochie, van waar zij aan de genade Gods bevolen waren geweest tot het werk, dat zij volbracht hadden. En daar gekomen zijnde, en de gemeente vergaderd hebbende, verhaalden zij, wat grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij de heidenen de deur des geloofs geopend had” Degenen die van Judea naar Antiochie in Syrie kwamen waren gelovigen in de Heere Jezus met een Joodse achtergrond (Farizeeen) en die gingen de mensen hun vrijheid die de gelovige broeders in Christus hadden in Antiochie afpakken door te zeggen dat zij zich moesten laten besnijden Handelingen 15:5. In Galaten 5:2 lezen wij het volgende over dit: “Ziet, ik, Paulus, zeg u, zo gij u laat besnijden, dat Christus u niet nut zal zijn” En in vers 3 van Galaten 5 lezen wij: “En ik betuig weer aan een ieder mens, die zich laat besnijden, dat hij een schuldenaar is de gehele wet te doen” Door dit kwam er in de gemeente te Antiochie veel weerstand en veel twist (tweedracht en veel discussie over deze zaak). Het bracht dus veel opschudding en zij zonden de 2 apostelen Paulus en Barnabas naar Jeruzalem om met de apostelen en oudsten daar te praten over dit. Paulus en Barnabas vertelden de apostelen en oudsten te Jeruzalem wat God door hen had gedaan op al hun reizen en vertelden over de ex-Farizeeers van Judea die de mensen weer de besnijdenis verkondigden in Antiochie. Ze gingen met zijn allen over dit vergaderen maar er kwam veel discussie (met veel ergernis) hierover. Handelingen 15:6,7. Ten eerste gaat de apostel Petrus na deze discussie het woord nemen en vertelt dat God hem en de 11 apostelen de heidenen het evangelie of goed nieuw zouden horen en geloven. Opvallend is dat hij zegt in vers 9: “En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons (gelovigen uit de Joden) en hen (gelovigen uit de heidenen), gereinigd hebbende hun harten door het geloof” Petrus en de andere gelovigen te Jeruzalem kwamen tot de conclusie dat de heidenen net als de Joden door de genade van God in de Heere Jezus Christus hetzelfde zalig zouden worden Vers 11. Daarna zwegen de mensen in de vergadering en Paulus en Barnabas vertelden de mensen wat grote wonderen God door hen onder de heidenen had gedaan. Hierna komt Jacobus aan het woord. Dit is niet de Jacobus van de 12 apostelen want die was gedood onder Herodes maar dit is de half broeder van de Heere Jezus Christus. Hij roept de mensen op om de heidenen die zich tot God bekeerd hebben of nog bekeren niet in de war zullen brengen. Vers 19. Wat dan wel? Dit namelijk: “Maar hun zal aanschrijven, dat zij zich onthouden van de dingen, die door de afgoden besmet zijn en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.” Dit kwamen zij overeen met elkaar. Daarna kozen de ouderlingen en apostelen te Jeruzalem mannen uit zich namelijk Barsabas of Judas en Silas om met Paulus en Barnabas mee te reizen naar Antiochie. De oorzaak van de vergadering was de besnijdenis die broeders (ex-Farizeeers) de mensen weer wilden opleggen in Antiochie. Paulus ging met Barnabas naar Jeruzalem om onder andere dit te vertellen en ook te vertellen dat God nu een nieuwe bedeling was begonnen en een nieuw evangelie namelijk het Evangelie van genade Handelingen 20:24. In Galaten hoofdstuk 2 lezen wij precies de verschillen tussen Paulus en de apostelen te Jeruzalem zoals Petrus, Jacobus en Johannes. Jacobus, Petrus en Johannes: het evangelie der besnijdenis en Paulus en Barnabas het evangelie der voorhuid. Zij, Jacobus, Petrus en Johannes richten zich alleen nog maar tot de Joden na deze ontmoeting en Paulus en Barnabas gaan na deze ontmoeting alleen nog maar tot de heidenenen met de wonderbare boodschap van genade Romeinen 16:25,26. Jacobus, Petrus , Johannes en Paulus en Barnabas geven elkaar de rechterhand der gemeenschap. Dit zegt iets over een overeenkomst, een akkoord met elkaar. Ze waren het met elkaar eens! Alleen de armen behoorden zij te gedenken Galaten 2:10. Het verschil kan je in dit hoofdstuk goed lezen: Jacobus, Petrus en Johannes tot de besnedenen, Joden, met het evangelie van de besnijdenis, het evangelie van het Koninkrijk. Paulus en Barnabas tot de onbesnedenen, heidenen, met het evangelie van de onbesnijdenis, het evangelie van Gods genade Handelingen 20:24. Oh, als mensen dit hoofdstuk van Galaten 2 eens gingen bestuderen en het goed gingen begrijpen dan is er een groot verschil tussen de apostel Petrus en de apostel Paulus: de ene Petrus aan de Joden en de andere Paulus aan de heidenen met totaal verschillende boodschappen. Beste lezer lees dit goed door en bestudeer dit voor u zelf en u krijgt meer inzicht in Gods Woord!

Hoofdstuk 4

Paulus en Barnabas scheiden van elkaar

Vanaf Hoofdstuk 15 vers 40 en 41 t/m hoofdstuk 20 lezen wij over Paulus zijn 2e en 3e reis!

Wat vooraf ging aan deze reizen kunnen wij lezen in Handelingen 15:35-41: “En Paulus en Barnabas hielden zich te Antiochie op, lerende en verkondigende met nog vele anderen, het Woord des Heeren. En na enige dagen zei Paulus tot Barnabas: Laat ons nu weerkeren, en onze broeders bezoeken in elke stad, in welke wij het Woord des Heeren verkondigd hebben, hoe zij het hebben. En Barnabas ried, dat zij Johannes, die genaamd is Markus, zouden meenemen. Maar Paulus achtte het billijk, dat men die niet zou meenemen, die van Pamfylie af van hen was afgeweken , en met hen niet was gegaan tot het werk. Er ontstond dan een verbittering, alzo dat zij van elkander gescheiden zijn, en dat Barnabas Markus meenam, en naar Cyprus afscheepte; Maar Paulus verkoos Silas, en reisde heen, door de broeders aan de genade Gods bevolen zijnde. En hij doorreisde Syrie en Cilicie, versterkende de gemeenten” We lezen hier dat Paulus en Barnabas van elkaar scheiden. Er was onenigheid ontstaan over Johannes die ook wel Markus heette. Wie was Johannes die ook Markus heette? Voor het eerst lezen over hem in Handelingen 12. We lezen in dit hoofstuk in vers 11 en 12: “En Petrus tot zichzelf gekomen zijnde, zeide: Nu weet ik waarachtig dat de Heere Zijn engel uitgezonden heeft en mij verlost heeft uit de hand van Herodes, en uit al de verwachting van het volk der Joden. En toen hij alle overlegd had, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, die toegenaamd was Markus, alwaar velen samenvergaderd en biddende waren” Later lezen wij in dit hoofstuk in vers 25 dat Paulus en Barnabas Johannes meenemen naar Antiochie vanuit Jeruzalem. In Hoofdstuk 13 vers 13 lezen wij het volgende: “En Paulus, en die met hem waren, van Pafos afgevaren zijnde, kwamen te Perge, een stad in Pamfylie. Maar Johannes van hen scheidende, keerde weer naar Jeruzalem” Johannes of Markus verliet hen en keerde weer terug naar Jeruzalem. We weten niet precies waarom hij terugkeerde naar Jeruzalem. Het was wel de aanleiding dat Paulus en Barnabas uit elkaar gingen. Uit Handelingen 15:35-41 leren wij wel het volgende dat Johannes of Markus niet trouw was gebleven in de bediening. Het laat zien hoe weinig mensen trouw kunnen zijn aan de boodschap van genade om daarin te wandelen. Vaak is er een maar ja dit of maar ja dat. Laat ik u nog als lezer een voorbeeld geven in II Timotheus 4:10a: “Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgehad” En in vers 11 “Lukas is alleen met mij”. Dit laat heel duidelijk zien dat de boodschap van genade en het rechtsnijden van Gods Woord II Timotheus 2:15, Handelingen 20:24 overal wordt genegeerd. Mensen willen het ook niet leren en dit is ongehoorzaamheid aan God want het is Gods wil dat alle mensen de waarheid leren kennen. Lees Romeinen 16:25,26 en I Timotheus 2:3,4: “Want dat is goed en aangenaam voor God, onze Zaligmaker; Die wil, dat alle mensen zalig worden, en tot kennis der waarheid komen” De waarheid is het Evangelie van genade, het evangelie van onze behoudenis! Wat betreft Johannes of Markus. Later in II Timotheus 4;11 aan het einde van Paulus leven toen hij in de gevangenis in Rome wachtte op zijn terechtstelling vroeg hij aan Timotheus het volgende: “Lukas is alleen met mij. Neem Markus mede, en breng hem met u: want hij is mij zeer nut tot de dienst” Blijkbaar was Markus teruggekeerd tot de boodschap van genade en was tot zeer nut in de dienst van onze Heere Jezus Christus.