Is de doop met water een getuigenis?

Uit het Engels vertaald

Romeinen 6:3-5

 

Nergens kunnen wij in Gods Woord iets vinden dat de waterdoop ooit toegepast werd als een

getuigenis. Het is daarom vreemd hoeveel aanhangers deze theorie heeft. De oorsprong van deze doop ligt in de wet van Mozes, en was bedoeld als een voorschrift om persoonlijk op te volgen. Het had betrekking op het priesterschap van Israel, en heeft niets te maken met het lichaam van Christus , Kolossensen 2:14

Veel mensen die achter de waterdoop staan, ontkennen dat het ooit bedoeld is als een verordening die kon redden. Toch gedragen zij zich alsof het wel zo is. Zij blijven deze doop rechtvaardigen door te zeggen dat het toegepast moet worden als een getuigenis, als een daad van gehoorzaamheid, als symbool, of als een voorbeeld. De doop van de eunuch bijvoorbeeld, was een prive-aangelegenheid. Ook is er geen vermelding dat er andere mensen aanwezig waren bij de waterdoop te Filippi, na middernacht. Zelfs op de pinksterdag vinden we geen aanduiding dat de waterdoop gegeven werd als een getuigenis voor de wereld. De Schrift verklaart nadrukkelijk dat de waterdoop in andere bedelngen gebruikt werd om de priesters te reinigen, om gered te worden, om de wet te vervullen, en om Christus aan Israel bekend te maken, Mattheus 3:15, Johannes 1:31, Handelingen 2:38, 22:16. Geen van deze toepassingen is doorgegaan naar de bedeling van het geheimenis, maar allen beperkten zich tot Israel.

Degenene die geloofden werden gered door de dwaasheid der PREDIKING, niet door de waterdoop I Korinthe 1:21. Onze tekst, Romeinen 6:3-5, heeft alleen betrekking op de geestelijke doop, welke niet te maken heeft met de formalistische waterdoop-plechtigheden die Israel opgelegd waren, Galaten 3:27.

Waterdoop vertelt de wereld niets, alleen dat wij als gelovigen verward zijn.